Aliquam eum deleniti delectus sapiente ipsa in

Bitcoin is ontworpen om de ergste stormen te overleven
Sinds de lancering van het netwerk in 2009 heeft bitcoin heel wat aanvallen en tegenslagen van zich af moeten slaan. Tot nu toe heeft bitcoin al die uitdagingen met vlag en wimpel doorstaan en kunnen we zelfs stellen dat het netwerk (de blockchain) alleen maar sterker is geworden. Bitcoin is gebouwd om ten koste van alles te overleven en iedere fysieke macht op aarde de baas te zijn. Aanvallen op het netwerk kunnen de bitcoin koers op de korte termijn naar beneden drukken of een gedeelte van de miners dwingen om zich te verplaatsen, maar op de lange termijn zal bitcoin altijd overleven. Het is qua monetaire eigenschappen de beste vorm van geld die de mensheid ooit gezien heeft en dat gegeven is al twaalf jaar genoeg gebleken om de adoptie op de lange termijn te drijven.

In moeilijke tijden is het soms lastig om de veerkracht en elasticiteit die inherent is aan bitcoin op waarde te schatten. We leven immers in een wereld waarin vrijwel alles kapot kan als het aan voldoende druk wordt blootgesteld. Dat maakt het voor mensen lastig om de kwaliteiten van bitcoin om alles te overleven in te zien. Hoog tijd om ons daar eens aan te herinneren door de geschiedenis van bitcoin erbij te pakken.

Het eerste optreden van bitcoin op het wereldtoneel
Voor de eerste grote dans van bitcoin op het financiële wereldtoneel moeten we terug naar het jaar 2010. In dat jaar werd het PayPal-account van klokkenluiderscollectief Wikileaks geblokkeerd en hadden ze plotseling geen manier meer om donaties te ontvangen. In de zoektocht naar een nieuwe manier om financiële middelen te vergaren om hun operaties te ondersteunen kwam de organisatie destijds uit bij bitcoin.

Het begin van Bitcoin zorgde voor een enorme aandacht voor bitcoin en in de mainstream media vooral op een negatieve manier. Veel bitcoiners van het eerste uur maakten zich zorgen over deze ontwikkeling en vreesden dat de enorme aandacht te vroeg kwam voor het project. Onder die bitcoiners bevond zich ook Satoshi, die zijn zorgen als volgt verwoordde: “de zwerm heeft koers gezet richting ons.” Met de zwerm doelde Satoshi uiteraard op overheidsorganisaties die helemaal niet zitten te wachten op een oncontroleerbare vorm van geld.

Inmiddels weten we dat een verbod in de meeste landen niet realistisch is vanwege de groeiende rol die bitcoin speelt in de wereldeconomie. Steeds meer individuen en bedrijven adopteren bitcoin, op grote en kleine schaal, als onderdeel van hun vermogen. In El Salvador is bitcoin zelfs officieel wettig betaalmiddel geworden en er zijn meer landen waarin die ontwikkeling op de rol staat.

The Silk Road en het “bitcoin is voor criminelen” narratief
Na het overleven van het Wikileaks-verhaal komt in 2011 de volgende uitdaging tevoorschijn voor bitcoin. In dat jaar lanceert bitcoiner Ross Ulbricht met The Silk Road namelijk de eerste grote use case voor bitcoin. Het gaat natuurlijk om The Silk Road. Een digitale marktplaats waar je bitcoin kunt gebruiken als betaalmiddel voor drugs en andere verboden middelen.

Uiteraard reden voor de media om hierop te springen en bitcoin te beplakken met het label “geld voor criminelen”, en uiteraard hadden ook andere cryptocurrencies zoals Ethereum en Ripple hier last van. Uiteindelijk heeft de arrestatie van Ross Ulbricht in 2013 een einde gemaakt aan The Silk Road en is dat narratief steeds meer naar de achtergrond verdwenen. Velen dachten echter dat met het ontmantelen van The Silk Road ook het einde van bitcoin in zicht was. Dat was zeker niet het geval, aangezien bitcoin een kleine zes weken daarna in een bull run van epische proporties terechtkwam.

Bitcoin zelf heeft nooit last gehad van het stigma dat hierdoor aan de digitale munt is gaan kleven. Tot op de dag van vandaag minen we immers iedere tien minuten een blok en doet het netwerk precies waarvoor het ontworpen is. Het enige wat het narratief dat bitcoin geld is voor criminelen heeft veroorzaakt is een vertraagde adoptie. Bitcoin zelf is nooit echt in gevaar geweest, al is het altijd eenvoudig om dat met terugwerkende kracht te concluderen.

De eerste grote burgeroorlog binnen bitcoin
In 2014 kregen we met de “blocksize wars” te maken met de eerste grote oorlog binnen bitcoin. Het verhaal was destijds dat bitcoin moest opschalen om succesvol te worden en de concurrentie met betalingsproviders als VISA en PayPal aan te gaan. Grote bedrijven binnen de industrie en het merendeel van de miners wilden bitcoin opschalen door de blokken te vergroten middels een hard fork. Wat betekent dat je bitcoin op een zodanige manier wijzigt dat iedereen moet updaten om nog dezelfde taal te spreken en alle blokken van elkaar te accepteren.

De ontwikkelaars en gebruikers waren het echter niet eens meet deze update en wilden de blokgrootte hetzelfde houden. Het voornaamste argument hiervoor was dat dit de enige manier is om bitcoin daadwerkelijk decentraal te houden. Grotere blokken betekent namelijk dat de omvang van de blockchain sneller toeneemt. Met als gevolg dat je steeds duurdere apparatuur en beter internet nodig hebt om de bitcoin software te draaien, wat ten koste gaat van de decentralisatie.

Uiteindelijk ontaardde dit meningsverschil zich in augustus van 2017 in het ontstaan van bitcoin cash. Kort daarna kwam bitcoin weer in een bull run van epische proporties terecht en is het project verre van overleden. Bitcoin cash daarentegen heeft het een stuk lastiger en blijft marktaandeel inleveren ten opzichte van bitcoin. Wat ons dit voorval vooral geleerd heeft is dat niet de miners, maar de gebruikers de baas zijn binnen bitcoin. Een overwinning voor decentralisatie.

De Chinese heksenjacht op bitcoin miners
Momenteel heeft bitcoin er met China een nieuwe grote tegenstandard bijgekregen. Het land lijkt helemaal klaar met bitcoin en is in rap tempo alle bitcoin miners aan het wegjagen. Dat heeft als gevolg dat in de afgelopen periode van 2.016 blokken meer dan 25 procent van de hashing power het netwerk heeft verlaten. Nu is het zaak voor de miners om met hun apparatuur naar plekken op de wereld te verhuizen waar een beter vestigingsklimaat voor bitcoinbedrijven heerst.

Waar we er in 2013 met de val van The Silk Road achterkwamen dat bitcoin niet alleen voor het kopen van drugs is. Zagen we in 2017 dat het netwerk enorm robuust is en dat grote bedrijven en miners het niet voor het zeggen hebben binnen bitcoin. De gebruikers zijn de baas en dat zal altijd zo blijven. Nu in 2021 staat bitcoin voor de volgende grote uitdaging met het eerste grote land dat zich vol tegen de digitale munt keert. Is bitcoin opgewassen tegen de eerste grote aanval van een staat? Dat is wat we de komende maanden zullen zien.

Tot nu toe lijkt de koers zich behoorlijk te houden tussen de $30.000 en $35.000 en lijkt de migratie van de Chinese bitcoin miners in volle gang. De kans is groot dat bitcoin ook deze strijd alleen maar sterker zal verlaten. What doesn’t kill bitcoin makes it stronger. In ieder geval op de lange termijn.

De leestip van deze week
Als je geen genoeg kunt krijgen van bitcoin, dan hebben we weer een prachtige leestip voor je in de aanbieding. Het gaat om het artikel van Alex Gladstein die een stuk heeft geschreven over de CFA Franc. De munt waarmee het Franse rijk nog altijd de monetaire controle heeft over 15 Afrikaanse landen. Op fantastische wijze zet Gladstein in dit artikel uiteen hoe Frankrijk op deze manier nog altijd een machtige positie heeft binnen de voormalige koloniën en de Afrikaanse landen nog altijd niet volledig soeverein zijn. Een must-read voor iedere bitcoiner.

Tot de volgende

Dit was het weer voor deze keer, jouw tweewekelijkse portie bitcoin-leesvoer van de mannen van SATOS. Voor nu rest ons niets meer dan jou te bedanken voor het lezen en graag tot de volgende. Wij gaan weer aan de slag om jou binnenkort weer te kunnen voorzien van kakelverse bitcoin-lectuur. Hopelijk met een bitcoin koers die weer gewoon boven de $40.000 per bitcoin zweeft. Zoals het hoort. Nogmaals dank voor het lezen en tot snel!